Bunu bil derim Şiiri - Süleyman Zaman

Çok sofu birisin, bilmezsin erkan
Ne kadar konuşsan bozuk sende ki han
Gösteriş yaparak hep namaza duran
Eneiye birisin, bunu bil derim

Er eteğinden tutmadın ki bilesin
Kapalı ki sinen hakikat göresin
Temiz değil ki özün, dosta gelesin
Eslah’tan çok uzaksın, bunu bil derim

Olgun insan olda gani ol sen gani
Evren gerçektir ama, canlardır fani
Düşmüşsün agyarlara, olmuşsun sani
Ahkamı zahiresin, bunu bil derim

Ashabı şeriat yolunu yansıtır
Dışın iylik perisi, içinse satır
Nice dostluklarda aradın mı ıtır
İnayetten uzaksın, bunu bil derim

Bilinçaltını hepten dışa vurursun
İnsanın dinini sorgular durursun
Benliginde hep kurnazlıklar kurursun
Mübinlikten uzaksın, bunu bil derim

Kendini gerçekçi mümin mi sayarsın?
Sen kendi benliğine, abadına ayarsın
İkrar verip de ikrarından cayarsın
Sen özüne uzaksın, bunu bil derim

İnsancıl gözükürsün için fesatça
Zatı davranışınız öyle nifakça
Yaklaşmazsın herkese insancu hakça
Zamanım çözdü seni, bunu bil derim

09.08.2006
Eneiye; Benlik
Eslah ; Temiz, dürüst
Gani ; Zengin
Agyar ; Başkası, yabancı
Sani ; İkinci
Ahkamı zahire; Gösrişe önem verme. Gösterişe bakım hükümler alma
Ashabı Şeriat; Şeriat yoluna giden. Biçimci, ham davranış
Itır ; Güzel koku.
İnayet; İyilik
Mübinlik; İyiyi, kötüyü sevmek
Abad ; Çıkarcı