Soyup da soğana çevirdiniz memleketi
Sessiz diye, konuşmaz mı sandınız bu milleti
Allah akıl versin, bozuk bunların zihniyeti
Yanınıza kalır sanmayın, aldığınız ahları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Alın teri dökenlere emeğini vermezsiniz
Doğru ya, siz çalışanın kaçağını seversiniz
Çocuğunuzun yediğini helal mi zannettiniz
Hiç ders almaz mısınız, görünce tabutları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Hayat size gece ayrı, gündüz ayrı eğlence
İnsan düşkün olur mu, komşusu açken keyfe
Arsızdır anlamaz tükürsen sayfa, sayfa
Sizin şömine için yandı nice mazlum ocakları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Nedense hiç bitmedi yemelere hırsınız
Helal size yakışmaz, haramı bile çalarsınız
Memlekete dert, insanlığa utançsınız
Fakir ekmek bulamazken, götürdünüz sucukları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Ar perdeniz yırtılmamış, sizde yok öyle bir şey
Bir zamanlar insandınız, hey gidi günler hey
Garibana hep hayır, parası olana okey
Üç kuruş için bu kadar sevmeyin kucakları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Öyle bir yaşarsınız sanki ölmeyeceksiniz
Bir tomar pamuğu, sizde hissedeceksiniz
Mahşer meydanında da, rüşvet mi vereceksiniz
İpekli yündür deyip, sattınız çaputları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Size böyle mi öğretti o ana babanız
Bir gün sonunuz olacak, rahatlık sevdanız
Bastığınız toprak bile, dile gelse duymazsınız
Yalancı cennetin, ebedi cehennem yolcuları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Korkmazın sözü candır, duymasını bilene
Ey dilim, doğrudan başkasını söyleme
Her hayali dönüştüren vardır elbet eyleme
Zalim konuşunca, dinmez âlim hıçkırıkları
Elbet hesap vereceksiniz yezidin çocukları
Kayıt Tarihi : 20.10.2013 19:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!