Bunlar Benim Gözyaşlarım Şiiri - Erol Semiz

ey sevdiğim sana,
senden
şikayetim var diyemem.
kederimi hasrete
yalnızlığımı anılara
dönüştürmek için,
yüreğimi bağrımdan söküp,
akıp giden
ırmaklara atarım.
ateşle yazılanı
ırmaklar söndüremez.
yer ile gök birleşse
güneş ikiye bölünse,
tapmışım sana bir kez,
başkasına yar diyemem.

yüreğimin götürdüğü yere değil,
sana varmak için
yola çıktım.
uzun otları okşarcasına
esen rüzgarlara türküler okudum.
iliklerime kadar işleyen
seni bende yaşatma inancını
kaybetmemek için,
bende kabına sığmaz
bir yürek var diyerek,
dünyayı yeniden
kurmaya çalıştım,kuramadım.
bundan sonra ne seni
ne kendimi kandırıp,
inanmadığım hayallere
bağlılık yeminleri edemem.

fırtına öncesi sessizlikti
doğanın durgun denizlere
döndüğü zaman.
acılarımı gizledim
sevinçlerimi dizginleyemedim.
insanın mutsuzluğundan
kendime mutluluk çıkarmadım.
kendi cehennemimi
her gün her an
cebimde taşıdım ama,
bir yangını söndürmek için,
bir başka yangın çıkarmaktan da
bıkmadım usanmadım.
sadece bu nedenle
cehennemlik suçluyum.
suçlarımın ateşinde yanmak haktır
bağışlanabilmem için
af dileyemem.

cehennem alevinin
içindeyim ben.
eşiğine gelme
korkularını atlattım.
bu dizeler benim gözyaşlarım
elmas tanecikleri değil.
bu şiirler benim
yüreğimin yangın ateşi
alev parçaları değil.
güneşten altın meyveler koparıp
sunmak için gelmiştim sana
sabah kadar berrak duygularımla.
kusursuz,
güllük gülistanlık bir dünya,
koskoca bir yalan.
üstelik te can sıkıcı.
öyleyse,
kendim ettim kendim buldum.
sonuçlarına
birlikte katlanalım DİYEMEM.