Bundan Sonrası Yok...

Yolun çıkmazı bu sanırım…
Bundan sonrası yok
Yollar toz duman
Hangi silik fener
Son gücüyle yeniden
Parlar! !
Bunlar cevapsız
Ve bunlar yalan…

Asırları devirmiş
Yaşlı bir dev gibiyim
Gücüm terk etmiş
Gençliğimden sonra beni

Zihnim senin kıyılarında
Kutsadığından beri kendini,
Boz bulanık tüm berraklığım…

Yitip gittiğini sandığım
Gizlenmiş usumdan
Başkası değil sanki…

Benim limanım artık neresi?

Sen oradaydın biliyordum…
Gözlerin vardı,
Mavi bir uçurtma gibi
Umudumun ucuna bağladığım…

Konduramıyorum şimdi
Savruluyor her şey…
Bu musallat olan
Zamansız fırtına da
Neyin nesi?

Oysa avucumun içinde gizliydi
Sana çıkan yollar…

Dörtnala koşan ne varsa
Senin suskunluğuna takıldı.
Ve işte bundandır
Bu aygır ruhum
Kayıp ve yorgun

İçimdeki çılgın sevda liriklerinden,
Dudaklarımın söyleyip
Usumun dinlediği
Türküler yaktım yıllarca
Ve sustum aniden…
Çünkü anladım ki buradan
Oralara tütmüyor bu acı duman

Şimdi her şey kendi içinde tutsak…

Yılların özlemi,
Bir şelaleye dönüştü…

Ve ben
Aynı dileği tutup,
Savuruyorum deli sularına kendimin…
Son sesimle mevsimlerdir,
Dua ediyorum…
Koyulup gidilmek
Canlanıp kafa tutmasın diye