Bundan Sonra Şiiri - Hüseyin Celil

Benimçocukluk arakadaşım kardeş gibi sevdiğim Ağa(Mehmet Ahrazoğlu) bir gün çok göresim gelmişti çocuklar bizi Ağa dayımıza götür dediler bende telefonla aradım Atik yaylasın da oturuyyordu. seni görmeye geleceğim müsaitmisin dedim. olur gel musaitim dedi. Verilen randevuya gittim. Evde hanımı var küçük kızı Aybike'ye git babana söyle Hüseyin amcam geldi de... Ancak kahvede misafir var kendisi buraya gelsin demiş bunun biz kalktık evimize geldik ama bu çok zoruma gitmişti. onun için

BUNDAN SONRA

Gene beni yaktın gardaş narına
Sen düşürdün beni gönül bağına
Ben ölürsem artık gel mezarıma
Arayıp mezarı, sor bundan sonra

Gör virane oldu bahçeler bağlar
Akar göz yaşlarım sel olur çağlar
Senin sevgin benim dilimi bağlar
Doğru yolu artık, gör bundan sonra

Ben yanmışam gardaş sana kıyamam
Ölme ha gardaşım seni duyamam
Her duyduğum sözü sana diyemem
Geniş dünya bana, dar bundan sonra

İnsan kaderini çizer eliyle
Ban gel demiştin dostun diliyle
Dost olan anılır kendi sözüyle
Verilen sözünde, dur bundan sonra

Niye eğmişsim sen hilal kaşını
Derde düşürdün sen benim başımı
Bırak artık silme o göz yaşımı
Akan göz yaşlarım, göl bundan sonra

Başa geleceği yaradan bilir
Bundan sonra acep kim n'olur
Dostunu kayıp eden yalınız kalır
Gerçek dostlarını gör bundan sonra

Dostumun sevgisi yekindi şaha
Senin gımatına biçemem baha
Nasıl buluşuruz acep bir daha
Benim gıymatımı, bil bundan sonra

Gülelim desende, artık gülemem
Hüseyin CELİL'im kölen olamam
Nefsine esirsen piri bulaman
Gerçek piri bulmak, zor bundan sonra

Hüseyin CELİL
5 Temmuz 2000