Rahat yaşamlarda bu ne keyf keka?
Zor işlere kolay, kolay alışmaz.
Hileye, hurdaya çalışan zeka,
Dürüst işe ise asla çalışmaz.
Akşam, doyan ile aç yatan kişi,
İkiside sabah, aç kalkmak işi.
Çıplağı üşüten kışın gelişi,
Giyiniğe kara kış da bulaşmaz.
Nefsine dönükse bencilin özü,
Kendini alemde görür kör gözü.
Ne öğüt dinler ne hikmet sözü,
Kulağa ulaşır, kalbe ulaşmaz.
Zevkü sefa esir alır adamı,
Hoş gösterir ona mazlum idamı.
Neşesini bozmaz kamunun gamı,
Gam olan yerlerde zaten dolaşmaz.
Kendi ortamında her an kayrılır,
Halktan uzak duran haktan ayrılır.
İnsanlıktan böyle böyle sıyrılır,
Durmuş oğlu bundan adam oluşmaz.
Kayıt Tarihi : 7.9.2024 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!