S. Bunca yaş ardından Şiiri - Enver Ertürk

Kaç yaşındasın,
Ömrünün hangi deminde, hangi soluğundasın..
Doğrularla yanlışların,
her hatanda başını çarptığın taşların,
katettiğin tozlu yolların
ve hafızanı doldurduğun anıların,
hüzün mü sevinç mi verdiğini tartıp,
neden nasıl diye hatırlayıp araştırıp dalıp gittiğin..
Kaybolduğun girdaplardan ,
çıkmaya çabaladığın evredesin.
Yaşadıklarından, çoğunu unutmaya çabaladıklarından
geriye kalanlar..,
Seni hüzünlü tebessümle mutlandıranlar.
Biraz.., az.., azıcık gibi olsa da,
bir ömre yetecek kadar güzel..
Her anı ömre bedel.

Ya acılar..
Yedi veren güller gibi
her zaman diliminde defalarca bıkmadan,
peş peşe göz açtırmadan,
aman vermeden tekrarlayan acılar.
Kimi TSUNAMİ benzeri
her dalgasında depreme rahmet okutan,
ruha düşman, ruhu boğan..
Ve azalan dehşeti, şiddeti ile
artçı depremler gibi yaşanan sancılar.
Ama günden güne daha az hissedilen acılar.
Bir süre geçince bıraktıkları iz..,
Zamanın onarması,
beynin uyumu, oyunu,
ruhun doyumu ile belli belirsiz