Bunalımın Rengi Bu Şiir Şiiri - Orhun Basat

I (bakışma)
kağıt bana bakıyor ben kağıda
bir yılan gibi duruyor elimde kalem
ya beni sokar birazdan ya şiiri
ben sıraya sokma telaşındayım
her biri bir yanımı yok eden düşünceleri

II (yalnızlık)
var saydığınız sevdalar
ve var sandığınız dostlar bir sanrıdır şimdi
bana yıllardır yaşadığım
ölümleri silinişleri bitişleri hatırlatıyor
- bir yanı gün, bir yanı gece -
bu iki yüzlü ikindi

III (sürgün)
birazdan /
kimsenin koynuna girmeyen gece /
sürünecek zina kokusunu ve kanlarını /
giyinecek karanlıklarını /
söküp yerinden / yüreklerden /
sürecek sevdaları şehirden
zincirlerini şakırdatarak

beklenen gün artık bir sanrıdır ancak

IV (hatırlatma)
(güne dönerken gece, günün ilk saatlerinde, binlerce zina ve tonlarca içkiden, gücünü yitirir şehir.. uyur kötüler.. sonra uyanır yavaş yavaş iyiler; ekmek kavgalarına..onları yer, şehir.. yeniden güçlenir..)

VI (birinci sır)
farklıdır şiirlere (b) uladığım yalnızlıktan
gerçek olanı / ve en çok kanayanı
gerçek oluşudur farklı yanı

VII (içsel söyleşi)
yılanın diliyle yazılan şiir
söyle bana
bu ağılı gece
sırtımdaki bu yükle
sıradan bir ırmak gibi
nasıl geçilir? ! !

VIII (gri beyin hücreleri)
sökülür çivisi gecenin / içime dökülür
sana dokunamadığım her gün
içimde bir yerlerde bir bahar ölür
silinir tüm dizeler / yaşlı gözler gibi
çürüyen bir bedenden
- gri beyin hücreleridir bedenin fareleri
milyarlarca hain -
önce anılar sökülür

BENKİMBİLİRÖLENHANGİHÜCRESİNDEYDİM
AĞIRVEBUĞULUKATMANLARINDA
IŞIKLARISÖNÜKIRZIKIRIKBİRŞEHRİN
ÖLMEKYASAKLANMIŞTIRBUSAATLERDE
GECENİNSULTASIKESİN

IX (şiir)
ıslak ışık parçaları düşmüştü /
ıslak gözlerinden / ıslak yerlere
tutamamıştım
üstüne üstlük ben de ağlamıştım
yitip giden ıslak yanlarında
kim bilir hangi umudumu parçalamıştım

DULKARASIDÖKÜLENBUŞİİRDE
MURADIYARIMKALMIŞ/GECENİN/
DÜŞÜKANIYORDUELLERİMDE

ÖZLEMİNİN....

X (ikinci sır)
yalnızca yağmur yağdığında
kaldırımların taş kesmelerinden
şehrin üzüntüsü akar denize..