Sabaha yakın saat…
Uyku gözlerime
Her geçen an yaklaşmakta….
Yastık yüzümü bekliyor…
Rüyalarda kapıda
Umut neydi ki ama…
Güzeli unuttum artık
herkes çirkin
hiç kimse gidene benzemiyor ki artık…
Arzdan öteydi aldıkların
Birini özlemek isteyen
Kimsesiz kalbimdi
Kendine hasret kalan
Çaresiz bedenimdi…
Çantana sakladığın…
Günün adı bunalım burada
Çözümsüz duvarlar arasında
Çarpmayan güneşi beklemek umarsızca
Ulaşmak istemeyerek de
Yokluk getiren yeni güne…
Kayıt Tarihi : 11.8.2005 09:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem İmdat](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/11/bunalim-gunu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!