Bunalım
Soluyordu düşlerim,
Ezilmiş,yırtılmış üstü başı.
Bi tek mutluluk istedim
Sanki bulunmaz hint kumaşı.
Bunalım demişler adına
Çaresi yok, çık gez dolaş.
Cepte var 3 kuruş para
Eriyorum yavaş yavaş...
Geçiyor zaman,geçiyor yıllar
Yine devirdik bir sonbaharı
Ailem,arkadaşlarım olmasaydı
Belki düşünürdüm intiharı
İntihar da çözüm mü ?
Yaşadığım zulüm mü ?
Kurtuluşum ölüm mü ?
Bu en zor bölüm mü ?
Önemi Yok
Kayıt Tarihi : 26.11.2020 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bunalımdaki bir gencin ağzından..
TÜM YORUMLAR (1)