İçimde bir sıkıntı var yine bu akşam
Dalıp dalıp uzaklara gidiyor gözlerim
Bunalım denilen uçurumun korkunç karanlığına
Her gün biraz daha kuvvetle çekiyor sanki beni bir el
Direnmem faydasız, çırpınışlarım boşuna
Kaçmak istediğim o bilinen sona doğru
Hızla ilerliyorum korka korka
Hiçbir şey fayda etmiyor, dinmiyor yüreğimin sızısı
Bir yara ki gittiğin günden beri kanıyor
Durduramıyorum....
Anlamıyor hiç kimse derdimi
Üzülme, unutursun diyorlar
Söylemesi kolay; yıllar geçti sönmedi içimdeki yangın
Taptaze duruyor terkedilmişliğin acısı içimde
Kanım çekiliyor damarlarımdan yavaş yavaş
Sessizce yaklaşmaktayım ölüme
Ne kaldı ki senden geriye
Yokluğunun acısından içimdeki fırtına
Ve için için kanayan yaramdan başka
Her gece ettiğim duâ da;
Tanrım yarın gün doğmasın diyorum
Çünkü her güneş doğuşunda seni görüyorum
Çok az kaldı bulmama mutluluğu
Kucak açmış bekliyorum sonumu
Kayıt Tarihi : 21.5.2003 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)