Bunalım Şiiri - Üstün İzat

Durup dururken
Manyak Zeus vuruyor ellerime.
Düşüyor pandoranın kutusu
Eğilip alıyorum.
Çılgınca küfürler edip
Lanetler okuyorum.
Öyle bir hışımla
Çarpıyorum ki yere kutuyu
İçindekiler tüm dünyamı sarsıyor...
Hangisini toplayıp tekrar koysam kutuya:
Büyük bir aşk mı ‘’YAŞAMAK’’
Açlık mı yoksa... ihanet mi...
Dostluk mu, adını unuttuğumuz.
Umut mu çorak toprağa yağmur.
Yoksa bir hiç mi ‘’YAŞAMAK’’...