gittikçe pisleşir bu zavallı boş dünyada leş insanlar
kokar sokakları cadılar haziranda yastık yorgan yatar
bir mermi yol alır rüzgarlı havada yerinden hep sapar
emziğini kaybetmiş bir bebek ıssız gecelerde zırlar
itler ulur karanlık gecelerde hüzün çöker gecelere
bir serseri yol alır düşler aleminde kalbi kırık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta