Buna da şükür Şiiri - Görkem Kaya

“Ulan ne gündü ama! ”
Hava bir gün önce gırtlağımıza yapışmış
“Ne gerek var nefes almaya,
bunca yıl aldınız da ne oldu? ” dercesine
Boğucu
Ertesi akşam
“Ben ne yaptım,
affedin beni” dercesine
Islaktı
Yanımda yitik gözleriyle bir adam
İri mi iri
İri ve yarı
Gün yüzünde gördün mü korkarsın
Islaklık mıdır?
Yoksa yağmur altında sallana sallana yürürken yediği dondurma mı bilmem?
Pek bi masum yapmıştı adamı
Yüreği gündüzden kalma gereksiz, sahte bir telaşla kabarık
Ben biliyordum aslında yüreğini hangi bedene iliştirdiğini
Ellerini hangi ele iliklediğini
Ses etmiyorum
Hava muhalefeti gereği
“Sus” diyordum çakan şimşeklere de
“Sessiz ol! ”
Ne gereği vardı seyrine doyum olmaz bir rüyaya reklam almanın

“Ama ne gündü ulan! ”
Hava kurşun kadar olmasa bile
bir karpuz kadar ağırdı
bir gün önce de biz
o karpuzu
üzerine dondurma koyup yemiştik zaten
sonra da altına alkolden bir döşek sermiştik
Alkolün etkisi sızmadan geceye
iri adamın yeni yarısına sufle bile vermiştik
Bir saf salataya methiyeler dizmiştik
Sevginin üzerine hormon serpmiştik.....!

“Ne gündü ama ulan! ”
Diğer yarısı bende iri adam!
Daha diyeceklerim var sana
Bekleyeceksin
Ama
“Ne gündü! ”yü diyeceğimiz başka bir yaz akşamını
Ulan...!