Bumu hayat dedikleri şey?
Menfaatler,yalanlar,anlık hevesler...
Hayatın özeti bu bitmek bilmez bencillik mi?
Değer verileni beklemek yada değer görmek için zulmetmekmi?
Çivisi çıkmış insanlığın çekicini kaybetmişiz artık.
Ne incitmekten korkar olmuşuz,ne açgözlü egomuza sevgi sözcüklerini oyuncak etmekten yorulmuş...
Prospektüsünde sadakat yazan aşkın kullanım şekline aldırmadan harcamışız bilinçsizce.
Yan etkilerini gözardı edip doz aşımıyla almışız ihaneti bünyemize.
Üç yanlışın doğruyu götürdüğü zamanlarda değil yaşam sınavının kuralları.
Yanlışların çokluğuyla kazanılan dönemde artık hayat.
Karşılık ararken -sözde- insanlığımıza güvenemez olmuşuz aynadaki suretimize.
Şimdi kendi kendime söverken 'ben böyle hayatın...'diye,
hanımefendilik kurallarının ihlali gerekçesiyle cezamı kesmişim bileklerime.
Beceriksiz bencilliğimin kamburuna aldığım soru işaretlerinin nihayetsizliğinde
safkan aşklarımın ruhlarına saygılar(!) yağdırdım.
Çokluğun aslında yokluk olduğunu öğrendiğim zamanlarda kalabalık yalnızlığımın nasihatlerine de eyvallah dedim,,
hayat eğer buysa bunada Eyv(ah) Allah..
Kayıt Tarihi : 27.4.2011 17:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)