Bulutun dağa düşen gölgesi...

sayfadaki sen,sen değilsin oysa
yanından geçerken uğramak zorunda kaldığım
tüm aşkların..
saf yanları iliştirilmiştir resmine
ve sen dağbaşı yalnızlıklarını
serinletirken olmayışımla..
dağ..göğün seyrindedir ne çare..

göğe aşık olan dağı
sonsuzluk da avutmaz artık
ve mantık aramasın insanlık..
volkanına..

dağ konuşur:::

kavuşmanın tek yolu olunca gitmek
ki bir dağ ne kadar kaçabilirse gökten
sana yazılmış şiir
ne kadar uzaksa aşktan

o kadar uzağım senden...

utanmam artık yollardan
ceylan bende kartal sende
kaybolsa da birbirinde varlığımız...

yüzümü kirleten sudan
ısıtmaktan çok yakan güneşten
tenimi çatlatan ayazdan
utanmam artık..
ve onlar olmasa..
nasıl gelirdin bana..
dağ başı yalnızlığına..

gök suskun..
bir yalnızlık şiirinin
hep tanrısal kahramanı olmanın
hüznü var yansıyan mavisinde..