Bulutlara Değelim Şiiri - İsmet Alp Önsöz

Ne diye büyüdük ki sevgilim!
Ne diye?
Masum bir kedi yalardı
Ayaklarımızı önceleri,
Bir kahkaha gıdıklanıp
Kanatlanıp uçardı ağzımızdan
Yarım heceler, imlasız cümleler kurardık belki
Ama kırmazdık kimseyi.
Haram nedir bilmez
Dar bir boğaz
Kururdu susuzluktan
Mucize işte:
FIşkırırdı berrak sular
Çöl kuraklığında tırnaklarımızdan...

Çok büyüdük haddinden fazla!
Ve üşüdük daha sonra
Havadan mıdır nedir?
Üstelik sarılamadık kimseye utancımızdan
Bir soba kucağımızda
Parmaklarımızı yaktık, pınarlar vaad eden...

Artık boğazımıza da takılmıyor
Kabuğuyla yediğimiz çekirdekler
Haramdan mıdır nedir?
Dilin kemiği yok derler ya,
Şimdi kimleri boğmak üzredir...
Şurda biri can çekişse mesela
Bir damla sevgi için,
Hemen değişiyor iklimimiz
Bireysel ısınmadan mıdır nedir?

İşte bu yüzden sevgilim
Hep bu yüzden
Haydi şu tepeye gidip
Bulutlara değelim!