Bulutlar üzerimde.. Şiiri - Navruz Kaplan

Gündüzüm yok gibi gecem de karanlık
Uzun olur bitmez ki beni rahat bırakmaz
Boğuşuyor benimle seninle belki dostur
Geceler düşmandır gündüzleri görünmez

Bulutlar benle gezer çok ıslanmak isterim
Gülmeğe töbeliyim ağlamak her gün vardır
Donmuşum köşelerde güneşim doğacakmı
Gözüm yarı ararken baktım ki sel götürüyor

Sabır taşı olmuşum ne zaman ben ölecem
Baş ucumda yastığım sanki benim tabutum
Hayata hiç gülmedim sıra gelmez ki bana
Çok ıslatın ölerken kuru kalmasın ki mezar

Geceye savaş açtım yatak sanki düşmandır
Güneş hiç doğmadı ki penceremden içeri
Çok hayel kurmuştum bir baktım ki çalındım
Ağlamak benim malım gülmek bana uzaktır

Elimde madalıyam var koşuyorum yolarda
Sen öteki yetmedi bir de hasiret çok var
Ben ölüyüm yas tutun yazdıklarımı okuyun
Navruz yazdı buraya kim bakarsa okunsun