Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Üstadım Varolun.
Teşekkürler
hasreti var ama ağlamayı da seven bir şiir olmuş
duygusallık hep güzeldir
tebrikler efendim... saygılarımla
Teşekkür ederim.
hasreti var ama ağlamayı da seven bir şiir olmuş
duygusallık hep güzeldir
tebrikler efendim... saygılarımla
Yorumun çok naif.
Varlığın yeter genç şair.
Sağol
Ve sesinden yayılan çaresizlik nidasını duyar gibiyim dolunayın ışıltısında.
Bu kadar güzel ve naif anlatılabilirdi yanlızlık ve hasret.
Yüreğinize duygularınıza sağlık hocam. Selâm ve saygılarımla
Çok naifsiniz Sayın Yıldırım
Teşekkür ederim
''Baharımda çağlayan ve her defasında yıkandığım derelerden
bedenime hüzün bulaşıyor.!''
Gençlik yıllarınız unutulmaz anılarla doludur,onlar sadece anılar ,fakat siz şimdi çok mutsuzsunuz,ayrılık, hasret ve kavuşma arzusu birbirine zıt kuvvetlerdir.Arada çaresiz kalmanın bedelini ağır ödemekte devam ediyorsunuz.Sevdiğine hasretlik sıcak mevsimlere değil,sizi vatan seçmiş kendine,toparlanın boş hayaller değil gerçeklere dönmek o kadar zor değildir,bırakın ayaklarınız zemine sağlam bassın,tebrikler.Beğenerek okudum,yüreğinize sağlık.
Beğenmenize sevindim Sayın Aygül.
Varolun
Tavsiyeniz çok değerli
Hep aklımda olacak
Teşekkür ederim
Rica ederim,ben gördüğüm ve hissetiklerimi ifade ettim,sizde sağ olun!
Baharın müjdesi olsun yüreğiniz'e
İçinizdeki çocuğun heyecanıyla..
Yüreğiniz hüzünden uzak olsun..
Kutlarım kaleminizi harikaydı,,,,
Slm Saygılarımla...
Saygıyla kalın.
Selamlar benden size.
Teşekkür ederim. Sağ olun
Güzel şiirinize tebriklerimle, selamlar...
Teşekkürler Sayın Işılak.
Bir iz düşümü...bahar öncesi kendini hatırlatan içindeki çocuğun çığlığı kim bilir....kapanmayan bir yara.....öyle bir duygu geçişi oldu ...
Tebriklerimle Sayın Duru
Selâm ile...
Anlayan yüreğiniz huzur dolsun.
Var olun Sayın Aksu
Teşekkürler
Değerli Üstadım;
Güzel bir şiirdi.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Tebrik ediyorum.
Üstadım
Sağ olun
Varlığınız yetiyor
Harika bir şiirdi tebrikler usta kalemi selam ile.
Teşekkürler Sayın Çetinkaya
Sağ olun
Bu şiir ile ilgili 29 tane yorum bulunmakta