Bulutlar 'Semâ'ya Durdu Şiiri - Yusuf Bilge

Yâ Mevlânâ Hünkâr Velî, sora geldim gerçeğini!
Dokuz boğumdan dinledim, sözden esirgediğini.

Bağrı yanık yolculardan derledim aşk beratını;
'Ney'in sitem soluğuyla geçtim benlik sıratını.

Devrinde devranı buldum, çağlar aşan ana doldum,
Erdem erinin medârı, dirliğin fermânı oldum.

Altı makamdan seslendim candan gözlediklerine,
Ruhsat versen de yetişsem özden özlediklerine.

Sezmekteyim gölgelerden, güneş kendinden geçemez,
Aşkın bâdesine dolan, kandırdığından, içemez.

Som cevherin kuyumcusu, kalp örsüne çekiç vurdu,
Gök bulandı, gizem taştı, bulutlar 'semâ'ya durdu.

Dâvetin var dudağımda, yangınım var budağında,
Sohbetine kabul eyle, kor gönüller otağında!