Bulutlar küstü bana gökyüzü paramparça
Yaslar tutuyorum ardından denizler debisinde
Soluksuz kalmış yosunlar gibiyim bunaldım
Akıntının tersine teslim olmuş durumlardayım..
Değirmen taşı gibi öğütür hayatın dişlileri
Sevgisiz sevgilerde mola verdim uzunca bir süre
Bir bedel, bir yürek, bir aşık oldum zaman zaman
Ruhumun aynasında kırılan sen papatyalar gibiydin..
Sessiz çığlıklar depreşiyor kanayan sol yanımda
Ararken hala sevgiyi kelebek kanatlarında
Marmaranın iki yakasına hapsettim kendimi
Fütursuzca meydan okurken cebimdeki taşlara..
Mehmet Ali Tuna
Kayıt Tarihi : 22.1.2020 11:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/22/bulutlar-kustu-bana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!