Bulutlar
Gökyüzünde bulutlar
Karanlık, daha karanlık, kapkaranlık
ve aydınlık, ve ışıltılı, kenarları daha ışıltılı
Ve arkalarında
O güzel baharımın içimi ısıtan güneşi.
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Bir de bakıyorum ki onlar
Mutluluk saçıyorlar etrafa.
Onların karanlığı olmasa
Arkalarında ışık saçan pamuk yığınlarına
Dönüp bakar mıydım acaba?
Ve onlar olmasa, güneşi kapatmasa
Sıcaklık hoş gelir miydi bu kadar bana.
Bulutlar.....
İçimi karartan, içimi aydınlatan,
Farkına vardıran bulutlar,
İyi ki, iyi ki oradalar.
Bulutlar kadar saf ve yükseklerde olmak, nice engin bir duygudur. Erişilmez duygular anlatılırken hep çağrışımları gelir insanın yüreğine.
Bazen hüzünle bazen de coşkuyla. Anlatımınızı gerçekten çok beğendim. Yalnız bir noktayı açıklamalıyım sevgili Atalay, 'Ve' kelimesinin daha az kullanılması şiiri dahah da tınısı güzel hale getirebilir.
Tebrik ediyorum duyarlı yüreğinizi.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta