Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bir de bakıyorum ki onlar
Mutluluk saçıyorlar etrafa.
Onların karanlığı olmasa
Arkalarında ışık saçan pamuk yığınlarına
Dönüp bakar mıydım acaba?
Ve onlar olmasa, güneşi kapatmasa
Sıcaklık hoş gelir miydi bu kadar bana.
Bulutlar.....
İçimi karartan, içimi aydınlatan,
Farkına vardıran bulutlar,
İyi ki, iyi ki oradalar.
Bulutlar kadar saf ve yükseklerde olmak, nice engin bir duygudur. Erişilmez duygular anlatılırken hep çağrışımları gelir insanın yüreğine.
Bazen hüzünle bazen de coşkuyla. Anlatımınızı gerçekten çok beğendim. Yalnız bir noktayı açıklamalıyım sevgili Atalay, 'Ve' kelimesinin daha az kullanılması şiiri dahah da tınısı güzel hale getirebilir.
Tebrik ediyorum duyarlı yüreğinizi.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta