Söndü tüm ışıklar sabah oluyor,
Bu kaçıncı gecem bilmem kapında.
Yavaş yavaş artık güneş doğuyor,
Bir defa gülmedin bana çıkıp ta.
Neyleyim kaderim böyle yazılmış,
Vefasız bir sevda kalbe kazınmış,
Ömrümün çilesi bitmez nazınmış,
Bir defa gülmedin bana çıkıp ta.
Her gün görmek için güzel yüzünü,
Harcandı gençliğim sizin sokakta.
Çöktürdün gönlüme sonbahar hüznü,
Bir defa gülmedin bana çıkıp ta.
Hiç mi düşünmedin merak etmedin,
Kimdi bu bekleyen köşe başında.
Buluta gizlenmiş güneş gibiydin,
Bir defa gülmedin bana çıkıp ta.
Kayıt Tarihi : 23.10.2008 10:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedai Kavrık](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/23/buluta-gizlenmis-gunes-gibiydin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!