Bulunuş Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Takip et şu çizgiyi, katlanan sesler arasından,
ne ölen var ne kalan, anlamanın ötesine taşan.

Başka bir andır, tenine dokunan, susar kalırsın,
akıtır zehrini ve güller açar sormadan. Sonrası,
artık burası değil, hayallerden taşan.

Anlamadan olur, en derinde parıldayan mücevherler,
bir karanlık boşluk kazısında yaşanarak bulunur.

Geçişlerin aklı söner, yokluğun ışıkları yanar,
kendinden yola çıkarak, varlığın sihri akar.