Derenin dibinden yüzünkuylusuna bostanliklar baglari sulayip giden pinarlarin akarsulari serpilip dururken eylül ekimlerde, agardigi günü kangaldan kengerden kevenden gezmis yorulmus ikindi yelleriyle ugrelenip irgalanan kavaklar herkesten evvel gelisini gören olurdu daglardan gelen karin, yamaclara yikinen sisin, yagmurlardan yere inecek olan bulutun yahut bekcilerden sonra gelip giden yolcunun…
Taaaa erikler alacalara calarinca örtülüde kolda, en nazik dallari yuvalanmis kuslarin tavanarasi süde yogurda bel baglayan hayat imecesini kavim gardas toplumunun birbirini hic ama hic kendinden uzakta tutmayan evlerinin sirt sirta vererek sokaklarindan ayin yildizin zemherinin ve sonbaharin en az yeryüzü topragi yerlisi anadudu gügümü bakraci cirasi gözeri elegi kalburu kadar yakin bildiklige hayattan ayrilmaz kopmazligin tanikligini ettigi….
IRAD gelirdi….irbiklarinda tertemiz dünya suyuyla kalbini hayata soyunmus yunmus abdestlenmis isanlarin evine köyüne barkina IRAD…
Ekinli tarlalarin sevgi dolu henüz hastaliga dönüsmemis insan yürekli cömert ve cesaret caginda tüm gündeik ziyaretini yüregi hicbirseye haksizlik etmemeye cirpinop titreyen obalar oymaginda ilacsiz dertsiz salkim sürenler baginda emegiyle elini etegini yasadigi topragin berekeine yorup yoguran irmaklardan, köprülerden, tepelerden, safaklardan, alacakaranliklara…IRAD….
Kolay mi dersen….cikimi zorastikca hayata kendi sesini katip türkülestiren bir ve beraber ayni yükün yürekliligiyle serip sofralanmaya emek ve niyetini durdurmus olan dogru dürüstlügün ortak olmanin ugrunda gün, ardinda ay günes gölge ve yildizlar, palasmak denen kutlu bir yurdu hangi zorluk ne kadar kendine inat ederse edeydi, hos gelmis safalar getirmisti cünkü…
Cünkü verilmis bütün ortak yorgunluklara cömertligini esirgemeye cesaretlerle gelen hersey, sundugu zorluk kadar üstesinden gelinen yasama sevincini kollayip kutsayan güzellikteydi…
Biz….
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta