Bülent YILMAZER ve Mehmet DEMİRKOL’A Teş ...

Sayın, Bülent YILMAZER ve Mehmet DEMİRKOL’A Teşekkürümdür.

Bir Makine Mühendisi olmama rağmen; edebiyatla ilgileniyorum. Vatanını ve milletini canından aziz bilen, Türk Diline ve Türk kültürüne gönül vermiş bir edebiyat gönüllüsüyüm. İlk gençlik yıllarımdan itibaren, toprağıma hizmet yönelen en küçük bir çalışmanın dahi yanında, olabilirse içinde olmayı kendime şiar edinmişimdir.
Yaşadığım ilimize ait, geçen yüzyıl da yaşanmış kırık dökük hatıraları büyüklerimden dinleyerek notlar almıştım. Aldığım bu notlar çilekeş milletimin savaş ve işgallerden gördüğü acımasız olaylar zincirini içeriyordu. Büyülerimden dinlediğim gerçekler ışığında, bu aziz
Vatan coğrafyasının bizlere ne büyük çileler yaşayıp ve nasıl armağan edildiğini, memleketimizin banisi ve kurtarıcılarının önderi büyük Atatürk’ün o üstün dehasını fark etim. O gün aldığım notları, gelecek nesillere ulaştırmanın bir vatan borcu olduğunun bilinciyle, “SEKİZİNCİ ŞEHİR ELAZIĞ’A HARPUT’TAN İNCİLER” isimli kitapta topladım.
Konularımdan birisi de, Çanakkale Savaşlarıydı.
Sayın Bülent YILMAZER’İN arşivinde olduğunu öğrendiğim, Çanakkale savaşlarında görev yapmış iki posta erinin fotoğraflarını kitabımdaki bir konuya uygun düşeceğini hissederek, bu askerlerin o asil duruşlarını sergilemek istedim ve izin talebinde bulundum. Çok nazik ve ince duygularla ve hiç vakit geçirmeden izin belgesini e-mail adresime Sayın Mehmet DEMİRKOL tarafından gönderdiler.
Bu güzel ve çok anlamlı fotoğrafları memleketimizin kültürüne kazandırdıkları için her iki beyefendiye de minnettarım. İyi ki varsınız. Bülent YILMAZER ve Mehmet DEMİRKOL
Yetersiz teşekkürlerimle, en içten sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Zekeriyya BİCAN

NOT:Mehmet’ten Cevap isimli şiirimi; Sayın Bülent YILMAZER ve Mehmet DEMİRKOL’A ithaf ediyorum.

MEHMET’TEN CEVAP

Ben o kadar büyüdüm mü ki,
Asker ettiler..
O meşhur cephelerde, sınır boyunda,
Tüfek kundağını, bu küçük başıma,
Yastık ettiler..
Vurulup düştüğüm yerdeyim hâlâ,
Göğsümü, sinemi “bastık “ettiler.
Çatalı, kaşığı bilmeden elim,
Tüfeği, tetiği teslim ettiler.
Bilmişler önceden geleceğimi,
Önceden bilmişler öleceğimi,
Ellere vermişler sevdiceğimi.
Önemi yok, can ile canan dediğin ne ki,
Bu vatan uğruna verilmez mi ki,
Üzülmen o kadar gereksizdi ki,
Cennette hûriler bayram ettiler.
Bir görsen buradaki yerlerimizi,
Bir görsen gelirken en fakirimizi,
Peygamberler Efendisi karşılar bizi.
Mutlaka alırım yanıma sizi,
Üzülmen o kadar gereksizdi ki,
Cennette huriler bayram ettiler.
Matarada suyumuz tam bitmişti ki,
Melekler Kevser Şarabından ikram ettiler,
Dünyada olmayan nice nimetler,
Tadını bilmediğim nice meyveler,
Bunlar ebediyen sizin dediler,
Hûriler cennette bayram ettiler...

Zekeriyya BİCAN