Bulduğum yerde Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Yine günlerden Pazar,
Hava buz gibi,
Biraz aşığım biraz da deli.
Sahilde yürüyorum ellerim ceplerimde,
Sana ilk rastladığım yerdeyim şimdi.
Bir kaç ay önceydi rastladım ona
Elinde simit konuşuyordu martılarla.
Usulca sokulup selam verdim,
Oturup konuştuk oradan buradan,
Bir kır kahvesinde çay içtik
Bunlar tavşan kanı diyordu garson,
Göz göze gelip gülüştük.
O konuşuyor ben dinliyordum,
Aslında dinlemiyor onu izliyordum.
İçimi heyecan sardı, bardak avuçlarımı yakmış,
Ama gözlerim hep ondaydı.
Çok değil birkaç ay önceydi,
Onu bulduğum yerdeyim…
‘o’ yok.
Kim bilir hangi sahilde?
Elinde ki simitle martıların peşinde.
Çok özledim seni çok.
Belki bir kez daha rastlarım umuduyla
Her pazar gelirim bu sahil yoluna.
Oturup çay içer simit atarım martılara sonra,
Bir parça susam kapma kavgasını izlerim,
Çocukça gülümserim onlara.
Hava yine ayaz,
Parmaklarımın arasına gizlenmiş sıcaklığınla,
Bakınırım etrafıma.
Dalgalar hafifçe kıyıya vurur
Vapur sesleri karışır hayallerim arasına
Ben kayboluyorum sende
Peki şimdi nerdesin nerelerde?
Gün batmak üzere,
Bu pazar da bekleyişlerimin sonu geldi
Yine görünmedin ufukta…
Artık gitme vaktidir
Hoşça kalın martılar,
Hoşça kal sevgilim
Hoşça kal,
Belki görürüm seni bir dahaki Pazar…

Gamze YAĞMUR.