Göğüs kafesimde bir bülbül, papatyalar dikiyor.
Cennet bahçesi kara kutumda, içi gökkuşağı.
Öksüz sesler, demir parmaklıklar ardında.
Tutsağım, tutsağız; sanki bir ödül, sağır duygular.
Lakin korkunun namlusu ensemde, her an.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta