Bülbül seni gül sandı Şiiri - İsmet Anik

Dedim: güzel bülbül seni gül sandı
Dedi: bülbül gelse kışım yaz olur
Dedim:dağlar taşlar yeşile kandı
Dedi: açmam yaprakların buz olur...

Dedim: her gün gelip geçsem yolundan
Dedi:eller şüphelenir halinden
Dedim:gonca iken dersem dalından
Dedi: olmaz ayrılığı tez olur...

Dedim: neden benden uzak uçarsın
Dedi: avcı olup beni seçersin
Dedim: neden yükseklerde açarsın
Dedi: sevsen yüksek dağlar düz olur...

Dedim: yeter koşa koşa yoruldum
Sensin diye dikenlere sarıldım
Her gün her gün öldüm öldüm dirildim
Dedi: gerçek ölüm sana az olur...

Dedim: seven ölmez iki cihan da
Ölmek kolay sanır seni duyan da
Can meleği dalımıza konan da
Dedi: ölsek sen ile ben biz olur...

Dedim: ben de elbet birgün ölürüm
Dedi: duyar duymaz ben de gelirim
Dedim: orda seni nasıl bulurum
Dedi: kevser kenarında iz olur...

Dedim: bizden sonra bahar gelir mi
Dedi: sensiz dalda şebnem kalır mı
Dedim: yağmur yağsam seni bulur mu
Dedi: tez bul yazbaharım güz olur...