'Bütün dünyâya küskündüm, dün akşam pek bunalmıştım;
Nihayet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde kalmıştım.
Şehirden kaçmak isterken sular zaten kararmıştı,
Pek ıssız bir karanlık sonradan vâdiyi sarmıştı.
Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün hılkat kesilmiş lâl...
Bu istiğrâkı tek bir nefha olsun etmiyor ihlâl
Muhîtin hâli 'insâniyyet'in timsâlidir, sandım;
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
.
Mükemmel 1 çalışma...
.
Tebrik eder;
Saygılar Sunarız Efendim...
.
Vesselam
aşığım hayranım onun uslübuna .
binler can feda onların şiir ummanına
ne akılla yazılır nede istekle
sadece ruh gerekir bu tür merciye.
onun ruhuna sonsuz selamlar
onlar da ecdadımızın dinmeyen ihsanlar.
ışığımızdan aciz olan minnet duygularım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta