Bülbül Gibi.. Şiiri - Necati Şimşek

Bülbül saysam kendimi, olur musun goncası
Her seher ne söylerim aşk şarkısı bilmesem..

Gamla yüklü ömrümün, dört yapraklı yoncası
Sen beni dinliyorken, hülyaları delmesem..

Çıtkırıldım dalına konup şarkı söylerken
Dikeni sayar mıydım gül kokunu bilmesem..

Nazenin yaprağında uykuları bölerken
Gecene doluyorken düşlerine gelmesem..

Sormasam ah aklıma takılan soruları
Düşünmeyi bıraksam cevapları bilmesem..

Ağlamasam sebepsiz gecenin yarıları
Yangına düşüyorken gözyaşını silmesem..

Sonra bitince şarkı başlasam yeni baştan
Dünyalar benim olsa uyku nedir bilmesem..

Ya yapmamış olsalar sabır ölçeri taştan
Ya sabrı deniyorken baştanbaşa dilmesem..

Bu şarkı biter bitmez ömrümüzde bitecek
Gonca çiçek açar mı sulamayı bilmesem..

Yüzünü döndüğünde güneş yine dönecek
Karanlık çöküyorken suçlanarak ölmesem..

27.05.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara