Bülbül Şiiri - Cemal Sarıdoğar

Efsunlu gülün kızıl rengi, misali sabah güneşi,
Maddeyi mutlaktan kanatlanıp, hülyalara daldı yüreği,
İnleyen gönlü tıpkı kafesteki kuş gibi,
İlmek ilmek nakşedildi ruhuna, aşkın hakikati,

Elif dedi nihayet, görünce kendinde gülü sureti,
Kıyam etti çırpınan kanatları, semayı deldi,
Al yare sırrı söylemek için, mehtaba söz verdi,
Yaldız mehtap geceyi yarana dek, usulca bekledi,

Biçare bülbülü ışığıyla aydınlattı, tek şahidi,
Alemi mekan susup, bu kez aşka boyun eğdi,
Kaderim isen ey gül dedi bülbül güle,
bundan sonra gönlümde aç çiçeklerini,