Evimizin bir köşesini dolduran bir çiçek gibi doldururdu şen kafesin
Renklerinle nağmelerinle tüylerinle övünürdük a kuşum.
Tanrının bize armağanı gibi göremedik seni sahibin sandık ki ne yazık.
Yediğin kadar yem verdik su verdik.bazende unuttuk yokluk verdik.
Ne zamanki kesildi nağmelerin gocunduk küstük sana
Ötsene şakısana işte yemin işte suyun susma dedik.
Bizler ki küçük kuşum yanında ne de küçükmüş kalbimiz.
Anlayamadık sanatını acını hasretini sılanı
küçüklerden de küçükmüş vahdeti mevcudiyetimiz.
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!