hiç olamayacağım,kafamın içinde demir parmaklık gibi
gerili iki üç düşünce. ve sonrası belli.
delikli uykuya da razıyım ama yersiz uyanışlarım sıkıntılı uzun. çok uzun
elimde andre gide ve sayfaları kan lekeleriyle çizilmiş bir pansiyon manzumeleri..
kendi kendinin çaresizliği ya da bırakmış olduğum ya da mefhumlarım. ya da?
anlamanın kendisi anlamıyor, tanrı diye bağırıyorum
eli eli lama azavtani.
eli eli eli eli eli lama lama lama lama azavtani...
ve ben keşfedilince sustum şimdi sosyologlar beni anlar mı?
eli eli lama azavtani.
eli eli eli eli eli lama lama lama lama azavtani...
ve söylüyor olmam duyulanın içinde ve söylenenin ardında ne kadar unutulur?
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 23:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!