Seyyah olmuş şu gönlümün maralı
Bir iptida bir çıkar yol bulamaz
Yorsun tutmuş kalbi kökten yaralı
Gelse tabip derde derman olamaz
Dört köşe içinde bir başka yeri
Hani o sevdiği can verdikleri
O ceylan bakışı çekik gözler
Baksa başka yere zaten yaranmaz
Bilmiyor kin kibir cilve naz etmez
Onu methetmeye ona söz yetmez
Ölse can bedenden ruhu terk etmez
Açıp kollarımı sarsam saramaz
Ak göğsünde açmış menekşe sümbül
O titrek sesini kıskanır bülbül
Has bahçe bağında bir tomurcuk gül
Buram, buram tüter bir yer aramaz
Artıyor gün be gün efkârı derdi
Oysaki ne kadar nasıl severdi
Dert etme sen beni boş ver efendi
Seven bir kalp yazar kement vuramaz
Der Âlim neyime bu şöhret şanlar
Arif olan okur tarifi anlar
İçimde bir değil bin bir sitem var
Yazdım çizdim amma bende duramaz
09.09.2004 PERŞEMBE
Bekir AlimKayıt Tarihi : 29.6.2007 22:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!