Bulamadım Bir Türlü Şiiri - Veysel Şimşek

Herkes birer yol tutturmuş gidiyor,
Paraya mal mülke canını adıyor,
Çıkarına ters düş dalın buduyor,
Dürüst insan bulamadım bir türlü.

İşi gücü doldurmak boş kabını,
Çıkarcılar hep düşünür cebini,
Kaydırır ayağımı koyar sabunu,
Dürüst insan bulamadım bir türlü.

Umarsamaz girer günah yüküne,
Göz diker kul hakkı yetim hakkına,
Vurdun duymaz iki ayaklı makine,
Dürüst insan bulamadım bir türlü.

İnsanda en büyük silah sabırdır,
Az yaşa çok yaşa sonu kabirdir,
Bu sözlerim kötülere tabirdir,
Dürüst insan bulamadım bir türlü.

Doymaz gözü açlar alır götürür,
Keser merhabayı hatır bitirir,
Yalancı yalanla tahta oturur,
Dürüst insan bulamadım bir türlü.

Her gün kükrer yalancının kıratı,
Ölünce geçemez bilse sıratı,
Veysel der ki; Nidem arsız suratı,
Dürüst insan bulamadım bir türlü.