Bulamadım. Şiiri - Mustafa Yaman 2

İnce eleyip sık dokudum hayatta
Benim olmayana hiç dokunmadım
Bell etmedim birine kırılsamda
Nerede yanlış yaptım bulamadım

Derdimi dökecek kimsem olmadı
Acım sevincim hiç paylaşılmadı
Birkaç tatlı günden eser kalmadı
Hayatım azap gibi çare bulamadım

Boşa çiğnemişim geçtiğim yolları
Gittiğim yeler tat vermedi sarmadı
Yaşamanın bile albenisi kalmadı
Kafama göre bir dost bulamadım

Çekilip kabuğuma öyle seyrettim
Başkalarının acısını dert ettim
Kanıksadım herşeyi gülümsedim
Bu benim diyecek an bulamadım

Bazen zaman aktı bazen de durdu
Yüzüme senelerin izleri vurdu
Gözlerimde ümit ışığı kayboldu
Açmazlar içinde çıkışı bulamadım

İzdırabın sonu yok şu dünyamda
Hiç eksik olmadı yüküm sırtımda
Bir ışık doğmadı karanlığıma
Hep çalukladım kapıyı bulanadım