Bir duam vardı
çocukluğumdan beri
Yaradanla aramda kalan
hep birini çağırdım gel diye
nasıl gelirsen gel
en kötü halinle bile kabulümsün
ama sen gel
ister varlığınla gel ister yokluğunla
en bitkin en yorgun halinle gel
kendini bile isteğe feda edip
bitmişliğinle gel
sende sen kalmamış olsa da
gel
varım senin yoklarında
yoklarımda var ol
iyi ki varsınlara anlam kat
şımarıklığımda
edepsiz itirazlarımda
haylaz bakışlarımda
sessiz kızgınlarımda
mahmur uyanışlarımda
kahkahalarımda bul kendini
gel
bendeki senliğinde
karmaşıklığın içinde
bul kendini
duyguların yozlaşmışlığından
sıyrılıp
sana olan saf sevgimin
ışığını tutuyorum
kaybolduğun karanlığına
gel..
bul kendini
bendeki sende....
~oya erzurumlu~
Kayıt Tarihi : 2.6.2024 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!