İsmet Barlıoğlu - Bugünki derdim Şiiri - ...

Bugünki derdim

Bir kadın, ben yaşlarda, belki de benden yaşlı…
O ‘nu, apartmanımızın girişinde tanımıştım.
Biz üçüncü katta oturuyorduk. O, bir üst katımızdaki dört daireden birinde küçük bir kız çocuğuna bakıcılık yapıyordu.
Bakıcılığını yaptığı kız çocuğuyla; okuluna gitmek için apartman girişinde servisini beklerken karşılaşıyor ve “günaydın” laşıyorduk.
Annesi duldu. Ne zaman asansörde ya da merdivenlerde karşılaşıp “Günaydın” desem, sanki kendisini taciz ediyormuşum gibi bir havaya bürünürdü. Ve; ben, o günaydınlaştığım küçük kızın anasının bu kadın olabilmesine hep şaşardım.