Bu Sabah Vazgeçtim Şiiri - Sinan Aydoğan

Çoktandır gidişinin karanlığı
Çöreklendi gözlerimin çukuruna
Çoktandır kara bir sarmaşık gibi
Dolandı bembeyaz bulutlarıma
Ben aslında seni değil, anladım..
Payıma düşen hayalleri kurban etmişim
Kıyısına kadar gidip sıratın
Bir adım atmadan geri gelmişim
Yapışıp yakasına kara kaderin
Bir gün olsun isyan etmedim
Bugün bu sabah gülüm,
Seni beklemekten vazgeçtim

Gizli değil aşikâr, duyan bilir feryadımı
Koynuma bıraktığın bu ayazı, bu karı
Bitmesin istediğim bin yıllık baharı
Tutup ellerimle sele vermişim
Onca yıl biriktirdiğim kahkahaları
Bir kuşluk vakti yele vermişim.
Son resmini de yırttım, bekletmedim..
Kalbimle beraber bin parçaya çevirdim
Gönlümün kıvılcımlarıyla yandı tutuştu
Hasretini bir orman gibi ateşe verdim
Bugün bu sabah gülüm,
Seni özlemekten vazgeçtim

Değil insanlar.. dağlar, tepeler, yıldızlar..
Gökte uçan kuşlar bilirdi,
Sade hilal kaşlı ay değil
Yerde börtü böcek şahitti
Böyle sevda mı kalmış, duysalar inanmazlar..
Mümkün olsa gökten ayet inerdi.
Hakkın kitabından yemin vermişim
İsterlerse çeksinler dara
Seni rabbimden bir parça bilmişim
İşte mahşer, işte mizan
Ben hesabımı ölmezden evvel verdim
Bugün bu sabah gülüm,
Seni sevmekten vazgeçtim