bu gün yine senin özleminle dolup taşıyorum
engel olmaya çalıştıkça daha bir coşuyor gözpınarlarım engel olamıyorum
yattığın kanepeye oturup, kokunu
sıcaklığını, seni aradım yoktun
sensizliği bir türlü kabullenemedim
bütün odanın altını üstüne getirdim
divitin elbisenden bir parça buldum
üstüme örtüp uyumaya çalışacağım
hep deli kızım derdin ya bana
sensizlikten galiba ben deli oldum
bir de aklıma sana yaptığım şakalar geldi
güldüm
senden sonra hastanelere gitmeye korkar oldum anne, seni benden alan bordo çerçeveli pencereleri olan odalara bakamıyorum
bunu tek sana itiraf ediyorum biliyor musun
herkes benim çok güçlü olduğumu sanıyor
sırtımı yasladığım dağdın, bütün azametim sendin, sen gidince ne güç kaldı ne azamet
bir bebek kadar zayıf, korunmasız, güçsüz ve çaresizim
Hatice Ak
Kayıt Tarihi : 10.7.2015 15:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!