Sensizlik yıktı geçti Şiiri - Hatice Ak

bu gün yine senin özleminle dolup taşıyorum
engel olmaya çalıştıkça daha bir coşuyor gözpınarlarım engel olamıyorum

yattığın kanepeye oturup, kokunu
sıcaklığını, seni aradım yoktun
sensizliği bir türlü kabullenemedim

bütün odanın altını üstüne getirdim
divitin elbisenden bir parça buldum
üstüme örtüp uyumaya çalışacağım

hep deli kızım derdin ya bana
sensizlikten galiba ben deli oldum
bir de aklıma sana yaptığım şakalar geldi
güldüm

senden sonra hastanelere gitmeye korkar oldum anne, seni benden alan bordo çerçeveli pencereleri olan odalara bakamıyorum
bunu tek sana itiraf ediyorum biliyor musun

herkes benim çok güçlü olduğumu sanıyor
sırtımı yasladığım dağdın, bütün azametim sendin, sen gidince ne güç kaldı ne azamet
bir bebek kadar zayıf, korunmasız, güçsüz ve çaresizim