Beyaz bir sevi için ağladım
seher vaktine dek
bir mektup daha yazdım yine
yaprağı düşmüş beyaz bir gül iğneledim
köşesine
kurumuş…
kenarı yaldızlı beyaz kurdeleye bağlı
saç demetini çıkardım bir de
anılaşmışlar arasından
dün gece pek içlendim
beyaz bir zarf bulamadım diye
karanlığın dizine yatıp
ağladım
uykuya kandım…
…
Uyandım…
Bugün pek içliyim
ötelerden duyuyorum
beyaz tomurcuklar çatlıyor
bir yerlerde
bahar harbi yaklaştı şimdilerde
bense daha siper kazacak yer bulamadım
kendime
bembeyaz bir zarf buldum
koydum onları içine ama
ulaştıramadan yerine
vuruldum
beyaz zambakların arasına yığıldım
ve sonra
alçaktan uçan bir kelebek
kondu bileğime
o da ayırt edemedi
elimden düşen mektup mu
yoksa zambak mı beyaz olan?
devam etti düşüne
Sen de rastlarsan tüyüp giden
beyaz kelebeğe
düş peşine…
Kayıt Tarihi : 13.2.2009 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!