bugün kendi kendime söz verdim
bir kenarda dursam dedim.
gözlerimi kapattım içime baktım
ilk hatırladığım şey
dışlanma.
"içe vuran en kötü darbe"
hiç bir zaman sevmedim
iteni de öte git diyeni de
tepeden bakıp
hava atanı da.
hala hafızamın bir kenarında
çocukluğumun en şımarık
züppeleri dolaşırken
bugün bile aramda
bir mesafe var.
mahallemizin dışında
Çukur Tarla dediğimiz yerde
su kaynağına yakın roman çadırları vardı
mahallenin gençleri ve roman çocuklar
birlikte en güzel oyunları oynardı
çoğu zaman ortama renk katar
incik boncuk satarlardı.
onlara haksızlık yapılınca
içime bıçak saplanır
isyanım artardı.
Hz. Mevlana’nın dediği gibi
"sen sadece sen değilsin
bensin, benimsin, bendesin"
sende bir düşün
hakkı bil haktan geçme
ayrımcılık yapma kardeşim.!
bugün;
kendine bir iyilik yap
içinde ne kadar kötülük varsa
hepsini at yüreğine sevgiyi iyiliği kat.
"bil ki,
kalbinde iyilik biriktirenlerin
yolu daima açıktır."
Kayıt Tarihi : 27.9.2018 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!