bugün İstanbul;
ilk kış günlerinin
hangi deklanşöre basarsan bas
karşına çıkacak aynı fotoğraf gibi.
kaldırım kenarlarında,
yağmur suyu ırmaklarında
yüzmeye çalışan bir sarı yaprak…
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Kayboldum, kendimi yine İstanbul'da buldum...İstanbul için on beş milyon kafanın otuz milyon birbirine değen omzu ile o kadar söyleyecek sözü var ki...Ne arasan burası isyanbul...Çok güzeldi üstadım...
Bugün galiba bende şiirdeki İstanbul gibiyim...Ve hayat ayaklarımın ardından akıp gidiyor.. Ne güzel bir tesadüf bu şiirde buluşmak..Sonsuz saygılar...
İSTANBUL NE KADAR ŞİİRE KONU OLUYOR. AMA HER ŞİİRDE BÖYLE İŞLENMİYOR YADA ANILMIYOR. TBRİKLER ÜSTAD.
İstanbulda, ol,da hangi ikliminde olursan ol, diyesi geliyor insanın.Çok güzeldi zaman,zaman biz şehirlere,şehirler,de bize benziyor.Siz istanbulu daha çok yazın,şiirlerinizi okuyunca özlemimiz artıyor mu azalıyormu bilemiyorum?hayallerinizin güneşi eksilmesin diyorum,sevgiyle kalın.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta