Bugün hiçbir şey dökülmüyor içimden
yapraklarım inat edercesine
kenetlenmişler birbirlerine
ve parlıyorlar günün en güzel saatinde
yıkık,dökük,umutsuz susamışlar sevince
zordur sonbaharda mutlu olmak
birden çıplak kalmak acıyla doldurur kalbimi
bilirim toprağa kavuşacaklarını
ama ne yazık ki düşecekler bedenimden
büyük bir acıyla
Ölüm herşeyin hedefini bulan
bir ok gibi öpecek onları
tekrar tekrar yorulmadan sürecek bu devinim
Ve tazeliğiyle yeniden doğacak gün (08.12.98)
Kayıt Tarihi : 29.3.2006 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım
Saygıyla
TÜM YORUMLAR (1)