Sizlere diyorum; bakın, gelmeyin
Uzakta bekleyin, yakın gelmeyin
Bak bu son uyarım, sakın gelmeyin
Bugün hayatıma son vereceğim.
Kırıldı kollarım ve kanatlarım
Sormayın bir soru, gidin patlarım
Kafama sıkarım, ya da atlarım
Bugün hayatıma son vereceğim.
Yalnız başıma mücadele verdim
Yüreğimi açtım, ihanet gördüm
İnsan nasıl intihar eder? derdim
Bugün hayatıma son vereceğim.
Fazlasıyım gayrı dünya evinin
Sırtımdan vuranlar, artık sevinin
Bu eser sizlerin, daim övünün
Bugün hayatıma son vereceğim.
Elveda tek tutkum, çayımın demi
Ey Yar! Hakka havale ettim seni
Annemin yanına gömsünler beni
Bugün hayatıma son vereceğim.
Ben düştükçe sinsi sinsi güldüler
Yaşadık da hiç kıymet mi bildiler
Zaten en çok sevdiklerim öldüler
Bugün hayatıma son vereceğim.
Bırakın da muradıma ereyim
Kızımı getirin, son kez göreyim
Vereyim şu hayata son vereyim
Bugün hayatıma son vereceğim.
İsmail MALATYA; gülmedi yüzün
Her günün efkardı, her günün hüzün
Mezar taşına yazılsın bu sözün
Bugün hayatıma son vereceğim.
13/02/2020-PERŞEMBE-İSTANBUL
İsmail MalatyaKayıt Tarihi : 13.2.2020 17:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!