Bugün hava güzel
Kırmızı pabuçlarımı giydim.
Mis gibi toprak kokusu içinde
Yerdeki papatyaları toplamak için eğildim.
Neden sonra fark ettim
Rengarenk sümbülleri,
Ne de güzel ığralanıyorlar nazlı nazlı…
Hayır hayır!
Onlara dokunmamalıyım!
Ya omuzlarımdan seken çekirgeler!
Nasıl da oynuyorlar…
Kelebekler çiçeklere kanat çırpıyor,
Serçeler daldan dala
Cıvıltılarla konuyorlar…
Sığırcıklar iç içe birbiriyle çarpışırcasına
Durmaksızın uçuyorlar.
Gökyüzü hiç olmadığı kadar mavi.
Uzun bir kışın ardından
Bütün cömertliğiyle gülümsüyor toprak ana.
Köşe başlarında kalmış kar yığınları
Yavaş yavaş erirken,
Yükselen su buharları huzur veriyor insana.
Güneş çok yakın ve sapsarı.
Ne çabuk bitmişti kış!
Ne ara gelmişti bahar!
Şimdi bu güzel havanın
Tadını çıkartmak var.
Yaşım kaç olursa olsun
Ne önemi var.
Ah! ey gençliğim, ey çocukluğum
Uzak mısınız bu kadar?
Kayıt Tarihi : 3.3.2024 13:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!