Bugün Günlerden Ne Şiiri - Zeki Tüyen

durgun sular gibi gökyüzü çizgisinden
bu başka başlayışın ilk sancısı profil
otomobil farlarınca yüreklere yansımış
voltası çok bulutların gözyaşları
ve doğan bir güneş gibi gözlerinde mendil
el işi el yazması örneği güzellikler yüzünde
balmumu yumuşaklık dudakları uçuklamış
tedirgin yanlışlar bir dolu sorun çetrefil

yerçekimini dizginlemek gibi bir şey benimkisi
öfkenin gangster sızısını ürkütmeden okşamak
ve sonsal açıdan çarpıklığı iç mutluluğun
cam göbeği bakışlarda kendimi tamamlamak
oymuşluğu bıçağın ıslık dolu çarpıntıları
işte gecenin dilinden bal akıyor o zaman
ben sana ne söylesem ne söylesem
gürül gürül sabırlar içim sıra volkan

şimşek hırçınlığı belirgin hücrelerin
kirpiklerinden bir kuş havalanıyor barışçıl
hem seviden yorgun argın gecelerce
platin kıvılcımları kucaklamış fiziksel derininden
ve sedef kakmalı başaklar utanıyor toprakçıl
ilkbahar vitrinleri merhabalara çok tetik
çağlayan coşkuları topluyorum tenhalardan
oysa kumral çiçekler küskün ve boynu bükük

yürekleri soyguncu tutkular bağlamış birer birer
baştan beri serüvenler dağınık ve tümdengelim
ve şadırvan şırıltısı beyazlıklar esrik tüten
bugün günlerden ne hiç bilemezsin
kuşku potasında zaman eridi zaten
buluşmak trendi düşey yolculukta çoktan beri
bugün günlerden ne hiç bilemezsin

ankara; 15.04.1975