Bugün çok efkarlıyım dostlar çok…
Karanlığı kucaklayan gecede,
Yürüyorum anlamsızca.
Ellerim cebimde,
Gözlerim görünmeyen yerlerde.
Dudaklarımda yalnızlığın sesi.
Bugün çok efkarlıyım dostlar çok…
Ay gizlenmiş dağların ardına,
Yalancı ışıklarını yollar arada bir.
‘’Bugün ben sana derman olmam’’ der.
İnceden inceye.
Yıldızlar bulutların koynunda,
Tatlı uykuda.
Ben yalnız sokakların kucağın da.
Bugün çok efkarlıyım dostlar çok…
Meyhane kapılarında dost eli ararken,
Sadece hüzün çınlamaları işitirim,
Kanun tellerinin arasından sızan namelerde.
Efkarımı bana hatırlatır.
Burnumun direği sızlar,
Gözlerim yanar tuzlu gözyaşların dehlizinde,
Yürümez olur sesin çağrısına ayaklarım.
Daha da efkarlanır yorgun yürek.
Ah! Ahh!
Bugün çok efkarlıyım dostlar çok…
Ne ellerim kadeh kaldırır.
Acı namelerin şerefine.
Ne dilim söz söyler,
Bu günün hatırına.
Bugün çok efkarlıyım dostlar çookkkk…
15.04.210
Canan Uncu Karaman
Kayıt Tarihi : 15.4.2010 09:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eda barutcu
TÜM YORUMLAR (8)