Bugün buradaydın Yanımda

Bugün buradaydın, yanımda yatağımdaydın; oturduğun koltuğumda, içimdeydin pencereden bakarken
Sarılırken bana yastığımdaydın. Kokladım. Sen kokuyordu.
Bugün buradaydın. Burada, yanımda.

Sana çay yapmıştım sen gelmeden önce, içersin diye. İçtin. Teşekkür ettin boynuma sarıldın bana bir öpücük verdin dudaklarımdan

Bugün buradaydın, aynı koltuğa uzandık seninle. Aynı koltukta kalakaldık, sonra gözlerinde kaldım ben. Sen yanaklarımda kaldın usulca.

İnce bir şarkı üzerimizi örttü.

Düşündüm. Gideceğini biliyordum birkaç saat sonra. Gitmeni istemiyordum senin. Buraya geldiğinde hiç istemedim gitmeni. Seni evine bırakırken de, Gitmek istemiyordum.
Bir hüzün oluyordum kaldırımın kenarında, belki bir kağıt mendil oluyordum. Ne bileyim bir ağaç oluyordum, bir yağmur damlası oluyordum belki de. Belki de hepsi oluyordum.
Bir hüzün oluyordum.

Bugün buradaydın. Seninle aynaya bakmıştık. O güzel yüzüne baktık, çocuk gibi yüzüne. Ne güzelsin sen sevgilim. Başka hangi cümle, hangi dize anlatabilir ki seni; ne güzelsin sen.

Bugün buradaydın, yanımda.

Yalçın ÖZÇELİK